Van Le Treport via Vlissingen naar Hilvarenbeek

De reis langs de atlantische kust van Frankrijk en langs de noordzee naar nederland zit erop. Afgelopen week was er een van doorkachelen. Ik wilde vrijdag thuis zijn als het weer zou omslaan, want in de regen fietsen is geen pretje. Ook deze week was het schitterend fietsweer met donderdag de warmste dag, boven de dertig graden. Dat zou mijn laatste fietsdag worden. Vanuit Le Treport naar Cayeux sur Mer aan de baai van de Somme en vervolgens het natuurgebied rond le Crotoy in gereden. De bewegwijzering is daar ronduit slecht en al gauw zat ik midden in een soort Loonse en Drunense duinen. Je moet je dan voorstellen dat op een verharde weg de pijlen voor fietsers recht uitkomen op een zandpad waarvan het zand steeds losser wordt. In de verte zie je mensen lopen dus denk je dat die daar toch ook gekomen zijn, dus fiets je door tot je helemaal vast komt te zitten. Ik had geen goede fietskaart van dit gebied want het bleek een wandelgebied voor natuurliefhebbers te zijn. Heb uiteindelijk mijn tassen van de fiets gehaald en die in etappes een voor een tevoet terug gebracht naar het beginpunt. Het duurde bijna 1,5 uur voor ik daar uit was en de weg naar Rue kon vervolgen. Daar op het terras met duitsers en nederlanders gesproken over de toegankelijkheid voor fietsers en we waren het eens dat dit met de franse slag is uitgevoerd. Vanuit Rue weer goede fietspaden naar de baai van Authie en op een camping Ami Ami overnacht. Geweldige stranden waar met windwagens over heen werd gereden. Mijn e-reader kon ik niet meer opladen omdat er kruimels in het contactpunt zaten en het stekkertje geen contact meer maakte. Jammer want hoe kom je de avonden dan door. Heb daarom maar lange fiets en wandeltochten over het strand gemaakt en daar slaap je goed van ook al snurkt er iemand een tiental meters verderop. Vanuit Berck sur Mer naar Boulogne sur Mer, waar het heuvelachtig wordt. Onderweg nog even gezwommen in de oceaan. Voor de laatste hoge heuvel stapte ik een boulangerie en patisserie binnen en het winkelmeisje vroeg waar ik vandaan kwam enzo. Toen ik vroeg of er nog meer heuvels zouden komen als waar we op keken gaf ze me een kadootje en zei dat ik dat pas na de heuvel mocht opeten. Ik vergeet dat lachje van Anna, zo heette ze, nooit meer en heb de heuvel in een keer kunnen oprijden, ondanks de tegenwind en de zware bagage. Het kadootje was een heerlijke abricozenkoek die ik in de haven van Boulogne bij het grote aquarium op een terras met een grote cafe au lait heb op gepeuzeld. Mijn gewassen kleren waren die ochtend op de camping nog kletsnat vanwege dauw en heb die op een gazon in Boulogne laten drogen. Ben langs de kust doorgereden naar Calais, met 2 stijle heuvels die ik tevoet heb moeten afleggen en heb daar weer eens in een hotelletje overnacht waar de kleren helemaal droog werden. Calais heeft een fraai gemeentehuis en een druk centrum met veel terrassen maar verder alles in het teken van de haven. Van Calais naar Duinkerken ging langs autowegen maar daarna vanaf Bray-Dunes pal langs het strand naar De Panne. Heb daar ergens in de noordzee gezwommen en heb in Middelkerke gecampeerd op camping Mijn Plezier. Hier stond op het gazon maar een tentje, een mooie plek en dacht dat het hier wel rustig zou blijven die avond. Toen ik uit de douche kwam stond er pal naast mijn tentje een grote tent van 3 jonge knapen uit Ieper, die met een wandelroute bezig waren vanaf het Zwin naar huis langs de kust. Ze zouden het rustig houden en toen ik ze later op de boulevard weer tegenkwam zeiden ze nog slaap wel. Heb daar een lange strandwandeling gemaakt en toen ik om 22.30 in mijn tent lag waren de jongens er ook en kon ik af en toe meelachen tot ze in slaap vielen. De camping heeft een fontein die de hele nacht aan stond en daar slaap je niet echt goed van. Om 6.30 uur waren de boys op en voor 7 uur vertrokken. Heb nog even geprobeerd te slapen en om 8.30 uur zat ik al weer op de fiets, over de lange brede boulevard naar Oostende en daarna om de haven heen naar Zeebrugge. Ik kon bij het vvv geen goede informatie krijgen hoe ik het beste een aansluiting zou kunnen maken via Brugge en Gent naar Antwerpen en besloot toen maar naar Knokke-Heijst te fietsen en daar ergens te gaan zwemmen. Het zou warm worden, zo erg dat ik niet eens een duik heb genomen in zee omdat het zand te warm was om op te lopen. Bij Cadzand was het 32 graden en heb ik 3 ziekenwagens mensen zien afvoeren van het strand. Besloot om naar Vlissingen te gaan en toen de boot precies aankwam naast het NS-station heb ik de trein genomen naar Tilburg. Scheelde me een hotelletje en een dag fietsen. Het was inmiddels 16.45 en de fiets mocht alleen tot het spitsuur in de trein mee, dus zei de conducteur dat die er in Goes uit zou moeten. Mooi niet en kreeg toestemming om tot Roosendaal, waar ik moest overstappen, de fiets mee te nemen. De trein van Roosendaal naar Tilburg vertrok iets voor 18.00 uur dus geen probleem. Onderweg met een geïnteresseerde man gesproken over de Velodyssee waarover hij ook in de volkskrant had gelezen. In Tilburg begreep ik die ns-maatregel want het perron was afgeladen en ik kon amper met mijn fiets door die massa mijn weg vinden naar de uitgang. Het was nog steeds warm toen ik om 19.00 uur Hilvarenbeek binnen fietste onder het carrillondeuntje: toen den Hertog Jan kwam varen, te peerd parmant etc. Thuis was er een warm welkom met spandoek en balonnen aan het hek en het ontvangstcomitee van drie geweldige kleinkinderen, Nina, Lola en Kiki, mijn oudste dochter Eline en man Werner Hermans en natuurlijk mijn lieve vrouw Katja. Mijn reis zit erop.Op naar het volgende avontuur. Ik zal dit weekend het verslag opsieren met foto's en de familieweblog met wat filmpjes. Bedankt allemaal voor jullie reacties en geestelijke ondersteuning.