Wat een weekje weer. Op een buitje na steeds goed fietsweer gehad. Jersey is een fraai eiland en goed te befietsen. Alle westelijke punten gehad en een groot deel van het heuvelachtige noorden en toen door het midden naar het zuiden en tot slot nog een mooie tocht naar het oosten. Heb hier geen kaartje bij de hand maar zal later nog de plaatsnamen vermelden. (St.Haubi's Harbour, Portelet, Quesnay Bay, Corbiere Point, Le Braye Slipway, Discovery Bay, Faulkner Fisheries, Plemont Bay, Greve de Lecq, Devil's Hole, Coin Mortier, St. Helier, Gorey en via La Rocque Point terug naar St. Helier.) Veel kastelen, indrukwekkende oorlogsgeschiedenis met al die deportaties, veel bunkers en een compleet ondergronds ziekenhuis van de duitsers, nu museum the Jersey War Tunnels. Zeker de moeite waard om die eens te zien. De zuidoost-kust heeft een rotsachtig maanlandschap bij La Rocq Point. Zondagavond met de boot naar Cartelet waar ik in het donker aankwam bij het Herritagehotel, waar de eigenaar me stond op te wachten. Het ontbijt zou hij in de gang op de grond zetten en weg was hij. Ben toen nog even in het restaurant ernaast een biertje gaan drinken en heb even kunnen mailen. Vanuit Cartelet naar het noordwesten de toeristische route gevolgd, maar daar zaten teveel hoge beklimmingen in dus toch maar een grotere weg genomen naar Cherbourg. En daar begint eigenlijk de d-day route met al zijn oorlogsmonumenten, musea, displays, battaries etc. Heel indrukwekkend waren het usa-museum op Utah beach en het brittish-museum bij de gold-beach. Daar staan op die stranden waar het allemaal heeft plaatsgevonden heeft me erg geraakt. Wat te denken dat de eerste aanval een groot succes genoemd werd omdat er minder dan 1000 doden zijn gevallen bij de geallieerden. Op die stranden zijn meer dan 891000 soldaten geland. Ongelooflijk knap hoe die structuur eruit zag en de opeenvolgende aanvallen die hebben plaatsgevonden, zoals eerst bombarderen, daarna achter de linies parachutes en als die de bunkers vanachter hebben uitgeschakeld de grote landing op de stranden. Op Circkbergh(?) waar 21 bunkers liggen zijn 385 ton bommen gevallen. De kraters en de schade aan de bunkers is enorm. In de musea veel films uit die tijd, vooral over de landing maar ik zal het hierbij even laten. Er waren veel engelse en amerikaanse toeristen, sommigen nog in het zwart gekleed. Richting Auberville mooie plaatsjes gezien en prachtige stranden en dan beginnen de hogere heuvels, ook bij Deauville en Trouville. Om Le Havre met de fiets te bereiken is een ware hel. Een politieagent adviseerde me gewoon over de peage naar de brug te fietsen ook al stond er een fietsverbod aangegeven. Er is gewoon geen alternatief, ook geen pont ofzo. Heb op de brug het voetgangerspad gebruikt omdat het fietspad te gevaarlijk was met al die trucs en wind. Pal na de brug was er weer een brug zonder fiets of wandelpad maar de andere wegen gingen alleen naar de ports dus toen een wegwerker me adviseerde toch maar gewoon die brug te nemen heb ik die grotendeels tevoet afgelegd. Na de bruggen volgde een soort botlek-gebied van ruim 10 km. Gewoon rechtdoor en niet op de borden letten. (er stond ergens centre op maar dat was voor het vrachtvervoer.) Blij toen ik eindelijk le Havre zag staan en ben toen naar het centrum gegaan en heb daar een aardig hotelletje gevonden. Le Havre zelf is behoorlijk steriel, erg brede avenues zoals av. Foch waar voetgangers en fietsers het er breed hebben. De volgende dag zwaar bewolkt en bij het vertrekken zowaar een plensbui waar de regencape weer goed van pas kwam. Die kon na een kwartiertje weer uit en ben iik die dag naar Etretat gereden een heel fraai stadje met haven en aan beide kanten van het strand hoge fallaises die ik beklommen heb. Iets verder in Fecamp heb ik in een hotelletje overnacht. Ook daar zijn clifs te zien. Op eentje staat het monument van de eerste vlucht van Frankrijk naar Amerika (New York) in 1919? Ondertussen natuurlijk ook heel wat mensen gesproken. Vandaag was ook bijzonder. Mooi weer, mooie clifs, en in Dieppe weer even contact gehad met de achterban. (Jan Naaijkens kan dinsdag weer naar huis.) Tijdens de rit naar Treport waar ik nu bij het vvv zit te typen, ben ik zoveel mogelijk langs de kust gereden en heb ergens wat gedronkern in een restaurant dat geen eten had. Toen ik 10 km verder in Criel sur Mer bij een restaurant aan zee wat wilde eten voelde ik dat ik mijn rugzakje vergeten was. Daarin zat mijn paspoort, appeltje, oplader voor mobieltje enz. dus toch de moeite om terug te rijden. Geen idee hoe dat plaatsje ook weer heette en zoveel mogelijk dezelfde route terug proberen te vinden. Toen ik ergens enkele mensen bij wat autos zag staan heb ik ze het verteld en ik moest meteen instappen want over 15 minuten zouden de restaurants dichtgaan en kon ik het wel vergeten. Ruwweg kon ik aangeven hoe ik gereden was maar dat kon niet altijd omdat ik ook op fietspaden gereden heb die niet toegankelijk zijn voor auto's. Gelukkig kende de man de streek erg goed en wist hij uiteindelijk me bij het restaurant te brengen waar de eigenaar al met mijn tasje buiten stond. Toen weer terug gereden en de mensen natuurlijk mijn hele verhaal verteld en ze vooral bedankt. Ben op de fiets dus verder gegaan langs de kust en zit nu in het vvv-kantoor van le Treport waar een nederlandse medewerkster me uitstekend geholpen heeft met het zoeken naar een hotel (werd een B&B), kaart naar Calais en de pc voor dit verslag. Denk nog een dag of 4 a 5 nodig te hebben en ben ik weer thuis. Ik kan dan verder vertellen wat er onderweg zoal met je tasje kan gebeuren. Wordt vervolgd.